Nazwa ciężkich pocisków monolitycznych przystosowanych do wystrzeliwania z broni gładkolufowej zaprojektowanych w 1898.
Podstawowym przeznaczeniem pocisków Brenneke jest polowanie na dzika lub inną grubą zwierzynę, mimo że ze względu na swoją konstrukcję jest to pocisk stosunkowo mało precyzyjny i stosowany do strzelania na krótkich dystansach (do ok. 40 m).